- حاکم عرف(کِ مِ عُ)
حاکمی که از طرف دولت به ترافع و فصل خصومات و حکم پردازد. مقابل حاکم شرع
معنی حاکم عرف - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کِ مِ شَ)
لغت نامه دهخدا
مجتهدی که به دعاوی رسد و حکومت در مرافعات کند. مقام قضائی روحانیون قدیم که به حل ّ و فصل دعاوی مردم قیام میکردند. قاضیی که بر طبق قوانین مذهبی حکم دهد. رجوع به محکمۀ شرع و آیین دادرسی تألیف متین دفتری سال 1327 هجری شمسی ص 46 و 116 شود
